Nico de Vries

In de bijna 42 jaar van mijn beroepsuitoefening heeft zich een enorme ontwikkeling voltrokken in de tandheelkunde.

De diagnostiek met zijn verfijnde middelen, de behandelingsmogelijkheden, getraind personeel, gereedschap en materialen die de huidige tandarts ten dienst staan zijn onvergelijkbaar met ½ eeuw terug.

Als ik evenwel kijk naar de spoeddienst dan zijn de hulpmiddelen nog steeds de beproefde anesthesienaald, extractietang met zo nodig het elevatorium, de boor en voor de fijnproevers het scalpel.

En net zoals lang geleden is het een volstrekt oneconomische dienstverlening met een sterk sociaal aspect. Ingesteld door collega’s en voor collega’s want hoe wil je anders 24/7/52 achterwacht realiseren.

In de loop der jaren heb ik me wel steeds beter voorbereid; de adressenlijst van collega huisartsen/-tandartsen/specialisten/apotheek. Bovendien is huistelefoon ingeruild voor de smart Phone + 3 G en laat ik met in het weekend assisteren en dat komt vaak goed uit.

Zo ook mijn afgelopen wacht op zaterdag. Tot 12 uur kon ik alles telefonisch oplossen en daarna hoefde ik pas voor het eerst (wat een zegen de Regiocontrole centralisten) op te draven voor 2 klachten.

Zuster Marga, mijn weekend secondante, had alles al voorbereid, praktijk open en een dossier aangelegd.

De eerste was een Poolse leliekopper met een gemutileerde dentitie, diverse caviteiten en een groot gat. Hij had net genoeg geld voor een extractie mits patiënt en kies zouden meewerken. Geen van beiden kwam uit maar na een drie kwartier prikken, schuiven, splitsen, hevelen en hechten kwam het sein “Brand meester” en hadden we 35, -€ verdiend met dank.

De tweede was een buitengewoon dentalmindede dame met een (percussie)pijnlijke parodontitis ugv een gekroonde 27. Nou dan weetje het wel dat wordt minstens 60 minuten spitsroeden vijlen. Zij was goed verzekerd.

En net op het moment dat M en ik aan koffie toe waren kwam de centraliste met een gevallen meisje.

De moeder aan de telefoon in paniek en 15 km ver. Dus toch nog tijd voor koffie.

Juliette was 9 jaar, een wildebras en ze had een step. Dat was mis gegaan.

Maar na de tranen, iets rustiger geworden( Marga deed het heel goed), noteerde ik; 21 kroon/dentine fractuur met exponatie en de 11 idem zonder exponatie.

Met wat oppervlakte en vervolgens infiltratie anesthesie aan de slag. 1x directe pulpaoverkapping en 2 hoekopbouwen en 80 minuten verder keken we vol verwachting in de spiegel.

Wij incasseerden een meer dan brede glimlach van Juliette en haar ouders, factureerden aan de verzekeraar en mailde ik mijn bevindingen aan de collega’s.

Ondanks de dienst voor WF-oost en –west hoefde Marga niet meer aan te treden die dag want alle verdere spoedhulp werd telefonisch verleend.

Zo kan ik nog wel 42 jaar verder.

Nico de Vries ex-voorzitter